Cultura arquivos - Página 4 de 11

Cultura Menu Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Martínez Oca, Xosé Manuel Biografía Empregado de banca Naceu na Estrada no ano 1.942. Vivirá en Ourense dos 11 aos 20 anos. No ano 1.962 Trasladouse á Coruña, onde reside dende aquela, con períodos de estadía en Ferrol ( 1.963), Ifni ( 1.964-65, por servicio militar), Cee ( 1.967-68), Madrid ( 1.969) e Bilbao ( 1.970-74). Na actualidade reside na Coruña. Estamos perante un dos máis prolíficos autores da narrativa galega contemporánea. A súa primeira novela longa publicada foi UN ANO E UN DÍA ( Ed. do castro, 1.980; Edicións Xerais de Galicia,, 1.990). Ese mesmo ano publicou A FUXIDA ( Edicións Xerais de Galicia, 1.980). No ano seguinte saíu publicada a súa obra A CHAMADA ESCURA DOS CABORCOS ( Edicións Xerais de Galicia, 1.981). No ano 1.982 publicou NA ESPADA NA AUGA ( Ed. castrelos, 1.982). No ano 1.983 acadou un dos máis sobranceiros premios das nosas letras, o “ Eduardo Blanco Amor” coa novela BEIRAMAR ( Edicións Xerais de Galicia,1.983) e tamén publicou este mesmo ano OS CHAPURROS ( Ed. do castro, 1.983). Tras uns anos En que non publicou ningunha novela longa, no ano 1.986 publica DETRÁS DO SILENCIO ( Sotelo Blanco, 1.986), para continuar nos anos seguintes con ROI E OS SEUS AMIGOS ( Ed. Casals, 1.987) e AS FLORESTAS DO MAÑUEMA ( Edicións Xerais de Galicia, 1.988; A Nosa Terra, 1.997). Tras outros anos de silencio sacará a novela OS CULPABLES ( Vía Láctea, 1.993) e no ano Sequinte DIARIO DE INVERNO ( Ed. Bahía, 1.994) e VIOLANTE-A ALDEA MORTA ( Ed. Nigra, 1.994). No ano 1.995 publicará NÁUFRAGOS EN TERRA ( Edicións Xerais de Galicia, 1.995; La Voz de Galicia, col. Biblioteca Galega 120, 2.002). Dous anos máis tarde aparecerá TODO O PESO DO CEO ( Edelvives,1.997). Tras outros tres anos, publicará o seu libro de viaxes DOS CAMIÑOS DE ARRIEIROS ÓS PAZOS DA ULLA ( A Nosa Terra, 2.000). Ultimamente sacou á luz a obra O TEMPO EN NINGUNHA PARTE ( Espiral Maior, 2.003). Con todo, cómpre salientar que onde máis prolífico se amosou Martínez Oca foi en obras colectivas e de colaboración en conxunto con outros autores. Xa no ano 1.975 Martínez Oca foi finalista do 1º Premio de narración curta “Pedrón de Ouro”, Premio que posteriormente pasou a se coñecer como “ Premio Modesto R. Figueiredo”, E así viu publicado o seu primeiro relato curto titulado “ Un home no corral”, inserido Na obra titulada CATRO NARRACIÓNS ( Ed. do castro, 1.977). No 1.978 o Seu relato “ A figueira” formará parte da obra NÚMERO DE PATENTE ( Ed. do castro, 1.978) e “ No fondo do espello” da obra A FUNDICIÓN E OUTRAS NARRACIÓNS ( Ed. do castro, 1.978). Neste mesmo ano acadará o 1º Premio da 4ª Edición dos premios Modesto R. Figueiredo co relato titulado “ A negra”, que posteriormente lle deu título á obra colectiva A NEGRA ( Ed. do castro, 1.979).No ano 1.981 o seu relato “ Os lóstregos e a carballeira” sairá publicado na obra titulada PREMIOS CASA DE GALICIA DE LAS PALMAS ( Edicións Xerais de Galicia, 1.981). Este mesmo ano volve a se proclamar Gañador do premio Modesto R. Figueiredo na súa 7ª Edición co seu relato “ Noite de luar”, que se publicará posteriormente na obra A GRANDE NOVELA (Ed. do castro, 1.982). A continuación publicará o seu relato “ As miñas relacións ca igrexa” Na obra MEDUSA ( Sotelo Blanco, 1.984). Ata tres anos despois non volverá a publicar en obras colectivas, o que ocorrerá co seu relato “ Monólogo do autor inédito”, que figurará na obra MONÓLOGOS ( Sotelo Blanco, 1.987). No ano 1.989 sairá o seu “ A pomba baixo da roda” na obra CADERNO DE VIAXE ( Edicións Xerais de Galicia, 1.989). No ano seguinte publicará “ A ti, Laura” en O RELATO BREVE 1.980-1.990 ( Edit. Galaxia, 1.990) e “ O artículo mortal” en SEDE CENTRAL 2 ( Clube Cultural Adiante, 1.990). No ano 1.991 verán a luz os seus relatos “ Celso Emilio, aí está o imperio” en VOZ E VOTO ( Patronato Curros Enríquez, 1.991), “ Patxi e Fuco” en OS CONTOS DA CAMPAÑA ( 3) ( Xunta de Galicia, 1.991) e “ Desexo” en HOMENAXE A LAXEIRO ( Galería de Arte citania, 1.991). No ano seguinte publicou, en conxunto con Inmaculada Pellicer, a obra A CIDADE DO VENTO ( Edicións do cumio, 1.992) e “ Luz, vento, mar…” en A CORUÑA, ¡ ASÍ A QUEREMOS ! ( Mesa pola Normalización Lingüistica, 1.992). Continuará con “ Acisclo Manzano” en GALICIA HOXE, GALICIA SEMPRE-ACISCLO, QUESADA (Parlamento de Galicia, 1.993). No ano 1.995 publicará “ Noite de luar” en MANUAL E ESCOLMA DO RELATO GALEGO ( Sotelo Blanco. 1.995). A continuación sairán a luz os seus relatos “ O artigo mortal” en UNHA LIÑA NO CEO ( Edicións Xerais de Galicia, 1.996), “ Un arrecendo de rosas” en BERRA LIBERDADE ( Edit. Galaxia, 1.996) e “ O médico de San Miguel” en MANUEL REIMÓNDEZ PORTELA NA LEMBRANZA ( Ed. do Castro, 1.996). Seguirá co relato “ Reencontro” na obra NOVO DO TRINQUE ( Concello Comarcal do BNG, comarca de Santiago de Compostela, 1.997). X neste século temos a publicación dos relatos “ Castelao visto por un estradense” en CLÁSICOS E MODERNOS 2 ( Departamento de Galego-portugués, Univ. da Coruña, 2.000), “ Dolmen” en MANUEL MARÍA ( Asociación Cultural Xermolos, 2.001) e “ Contra a mentira e a ocultación” en ALMA DE BEIRAMAR ( A Nosa Terra- AELG, 2.003). Tamén Martínez Oca foi autor de dúas traducións ao noso idioma, de PAULO E VIRXINIA ( Edicións Xerais de Galicia, 1.985) e MAIGRET NA ESCOLA (Vía Láctea, 1.992). Ademais Martínez Oca é un asiduo colaborador de diferentes xornais e revistas, como as revistas “ Dorna”, “ Man Común”, “ Follas Secas”, “ Luzes de Galiza”, “ Boletín Galego de Literatura”, “ Madrygal”… e de xornais coma “ El Ideal Gallego”, “ La Región”, “ La Voz de Galicia”, “ Diario 16 de Galicia” “ Faro de vigo”, “ A Nosa Terra”. Obras A espada na augaAutor: Martínez Oca, Xosé ManuelEditorial: Edicións CastrelosDescripción:Recolle dous relatos distintos de lectura agradable e fácil, onde atopamos as características máis sobranceiras da súa narrativa: realismo, preocupación social, lirismo e tradicionalismo formal. Detrás do silencioAutor: Martínez Oca, Xosé ManuelXénero: RelatosEditorial: EditorialTamaño: x cmsEncuadernación: RústicaDescripción:Premio Manuel Casado Nieto

Martinez Millarengo, Betty

Maceira, Xosé Manuel

Cultura Menu Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Maceira, Xosé Manuel Biografía Orazo ( A Estrada)- 1.964 “ Nos primeiros días do 64, Nikita Kruschef facía un chamamento mundial co fin de renunciar ao emprego da forza para resolvermos problemas de orde politíca; o presidente Lyndon Johnson, na primeira intervención no Congreso dos EEUU, afirma que o principal obxectivo do seu mandato será un mundo sen guerra, denuncia unha redución do gasto militar e aproba mil millóns de dólares para loitar contra a pobreza. O catro de xaneiro, o Papa Paulo VI visita Terra Santa e Xordania. En Santiago, aínda retumbaba a denuncia de estudantes e intelectuais dirixida ao Ministro de Información e Turismo, Manuel Fraga, pedindo responsabilidades e unha investigación seria sobre o asasinato de Julián Grimau e o poeta Manuel Barranco.Iníciase o apoxeo da emigración europea, comeza a baixa da poboación do rural, cunha forte caída da natalidade. Neste ano fúndase a UPG, o PSG celebra o primeiro ano de actividade política, morre Suárez Picallo no exilio e Leandro Carré da un curso, moi numeroso, de Lingua Galega na Coruña; a pesar das trabas, finalmente, con autorización oficial. 1.964, ano de esperanza nun tempo mellor, de moito traballo e un neno que chegaba entre os cantos de Reis, polo menos na miña casa. Na vella escola unitaria descubrín a maxia dos libros,a alegría luminosa da cultura. O estudo sería unha saída; eu víao como unha aventura, unha aprendizaxe para comprender o universo desde a doce sombra dos frutais, na nosa eira. Medrei na aldea, e con doce anos marchei con meus pais pa O Covelo. Nas vacacións e nalgúns fins de semana regresaba a Orazo coas emocións doloridas, sentía as amizades esvaecidas case como un transterrado.De neno e mociño, cruzaba a doce e máxica Pontevedra na travesía dos fins de semana, desde o noso no val da Ulla Alta até Mondariz e ao Covelo.Cidade velle, mariñeira, pirata, culta e delicada; Sempre me semellou o centro do mundo. Rematei os estudos básicos no Covelo, nun colexio enorme que tiña de todo. Un profesor deunos unhas cativas follas voantes, que aínda conservo, para que as levásemos á casa en 1.977. Era propaganda nacionalista para Eleccións Xerais co lema “ ¡¡¡ Gobernemos nós a nosa terra!!!”, desde aquela sempre me sentín vinculado ao nacionalismo. Fixen o Bacharelato na húmida e bretemosa Ponteareas e, de volta, na Estrada. Na Universidade Santiaguesa licencieime en Filoloxía Hispánica, na especialidade de Galego-portugués; sendo estudante, fun bolseiro do Instituto da Lingua Galega e ampliei estudos na Facultade de Letras da Universidade de Lisboa. Aos vintetrés anos incorporeime á docencia do ensino medio, exercendo como profesor de Lingua Galega e Literatura nos institutos Santo Tomé do Freixeiro e Santa Irene de Vigo, do Ramón Cabanillas de Cambados e do IES de Cacheiras, do que fun secretario. A docencia foi compaxinada coa investigación, a escritura e os estudos académicos, como a realización da tese de licenciatura ou os cursos de doutoramento; na actualidade, último a redacción da tese doutoral que se presentará en breve.” A título individual publicou A LITERATURA GALEGA NO EXILIO. CONSCIENCIA E CONTINUIDADE CULTURAL ( Ed. do cumio, 1.995) e posteriormente LITERATURA NA DIÁSPORA BONAERENSE. ANTOLOXÍA ( Ed. ASPG-A Nosa Terra, 1.997). Pero o seu labor divulgativo verase ampliado en diferentes colaboracións e obras colectivas. Así comezará con “ Aspectos fonéticos e morfolóxicos na obra de Castelao” ( Actas do Congreso Castelao, Universidade de Santiago, 1.989) en colaboración con Gómez Clemente e García Fonte. Máis tarde será autor da unidade “ Literatura no exilio ( II). O activismo cultural na diáspora bonaerense”, inserida na HISTORIA DA LITERATURA GALEGA ( ASPG-A Nosa Terra, 1.996). E continuará con “ A literatura galega no exilio” nos DIÁLOGOS NA CASA DE ROSALIA ( Fundación Rosalía de Castro, 1.999). Asimesmo será autor do prólogo e encargado da edición da obra de Emilio Pita POLOS CAMIÑOS DO POBO ( Ed. do castro, 1.999) e autor do limiar e da edición de POEMAS E CANTIGAS/ RETESÍA ( Espiral Maior, 2.004) de Emilio Pita. Tamén serán asiduas as súas colaboracións con artigos varios en diferentes xornais e revistas, coma O Correo Galego, La Voz de Galicia…

Luna Sanmartín, Xosé

Cultura Menu Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Luna Sanmartín, Xosé Biografía “Nacín na Estrada o 5 de setembro de 1.965. Crieime na casa familiar cos meus pais, irmá e avós, no número 88 da rúa Serafín Pazo, en pleno corazón do barrio de Bedelle. Nos xogos da infancia sempre sentín que Bedelle era unha desas illas solitarias arrodeadas de tesouros que nos engaiolaban e tamén de perigos que nos acechaban. O matadoiro, hoxe reconvertido no Museo Reimóndez Portela. A finca de Muñiz, que nós chamabamos a de Paradés, hoxe urbanizada como rúa 35. O cano do sifón, hoxe (aínda que estreito) en moito mellor estado, a saída sur da illa. O Teatro Principal, ondeos soños se facían realidade a 24 imaxes por segundo. A fonte máis grande do mundo. O campo de fútbol da Baiuca, lembro un velliño que sempre levaba paraugas aos partidos, chovera ou nón. As carreiras polo xardín. A carballeira de Leis, onde unha tarde de verán cravei un cristal nun pé e tiveron que darme doce puntos. A finca Paraíso, a do señor Joaquín, o torneiro, que á postre convertiríase no meu avó. As cereixas máis sabedeiras do mundo, as da señora Secundina. As obras de teatro que improvisabamos no fallado da miña casa. O señor Torres, que tiña como especialidade a caza, captura e exhibición de toupas. Os automóbiles antigos que había no garaxe de Campos. O arrecendo a verniz e viruta do taller de carpintería de Valcarcel… Un par de veces á semana atravesabamos a Pinguela e iamos a Guimarei, á casa dos meus avós maternos, aquelo era fantástico… Velaquí algúns dos espazos vitais da miña infancia. Estudiei no colexio de Lourdes: a señorita Leonor regaloume un dos libros que máis veces relín na miña vida, Cinco Semanas en Globo. O meu profesor de 2º, un tecedor de soños chamado David Otero, díxolle aos meus pais que ía rematar na NASA. En fin, cando rematei 8º de EXB, o director preguntoume qué quería ser ( estudiar); eu contestei, mestre e periodista. Con trece anos pasei un mes de vacacións en Londres, na casa dos meus tíos, alí comprobei que había outros Ceos por descubrir. Fun sempre por letras ata que, en 1.984, botei moza e comecei a ter un interés inusitado ( e obsesivo) polas matemáticas… en 1.992, namentres todos miraban as Olimpiadas, casei con Regina, a miña noiva mátematica. Antes, fixen en Santiago a carreira (Maxisterio) pola que tiña (teño) devoción (vocación) e logo estudiei Xeografía e Historia, especialidade de Historia Contemporánea, tamén en Compostela. No 2.000 naceu o meu fillo, Nicolás. Veu cunha historia marabillosa debaixo do brazo, O ano das mimosas, pero… esa é outra historia.” A súa obra abrangue practicamente todos os xéneros literarios, xéneros que se completan co seu traballo a prol da edición de diferentes obras dramáticas que xustifican o único xénero que non saíu aínda da súa pluma. Así publicou dúas obras narrativas: AS COMETAS DA VIDA (Ed. Fervenza, 1.999), obra coa que acadou o Premio Roberto Blanco Torres, e O ANO DAS MIMOSAS (Ed. Fervenza, 2.000). A nivel de ensaio publicou A ESTRADA ROMÁNICA (Ed. Fouce, 1.999) e ONDE O SOL FACHEABA Ò AMAÑECER. VIDA E OBRA DE AVELINA VALLADARES NUÑEZ (Ed. Fouce, 2.000). Tamén foi coordinador da obra MANUEL DANIEL VARELA BUXÁN. O PATRIARCA DO TEATRO GALEGO (Seminario de Estudios Deza, 2.000). Canto á lírica, a súa obra MEMORIAS DO CAIRO (Ed. Fervenza, 2.004) foi galardoada co premio “ Avelina Valladares” do ano 2.003. Tamén é coautor co artista Manuel Fragoso da obra A MARCIAL VALLADARES. 100 ANOS (Fundación Cultural da Estrada, 2.003). Asimesmo realizou a edición da obra completa de Marcial Valladares titulada CANTIGUEIRO POPULAR (Fundación Cultural da Estrada, 2.004). No eido teatral realizou a edición da obra de Manuel Bergueiro López, OLLO COS ESTUDANTES (Ed. Fervenza, 2.003) e da obra de Manuel D. Varela Buxán ¿ PISTA OU PESTE ? (Ed. Fervenza, 2.003) e a edición crítica de conversa CONVERSA ENTRE ARRIEIROS (Ed. Fervenza, 2.004) de Marcial Valladares. Ademais realizou a tradución e adaptación da obra de Varela Buxán GRACIAS, PADRE RAMÓN (Seminario de Estudios Deza, 2.004). Obras 90 cousiñas Autor: Luna Sanmartín, Xosé Editorial: Edicións Fervenza Descripción: Como ben di o título do libro, 90 cousiñas son as que aquí se contan, con temas tan dispares como a felicidade, a amizade, Cunqueiro, novembro, o sorriso da Gioconda…En fin, un libro cargado de sensibilidade co que calquera de nós se pode identificar. A Estrada. Imaxes para a lembranza I Autor: Luna Sanmartín, Xosé Editorial: Fundación de Exposicións e Congresos da Estrada Descripción: Xunto con outros tres escritores estradenses, elaboran un libro de fotogramas das estampas máis emblemáticas da vila desde finais do século XIX, facendo un percorrido por todo o século XX. A Marcial Valladares, 100 anos Autor: Luna Sanmartín, Xosé Editorial: Fundación Cultural da Estrada Descripción: Conxunto de poemas adicados ao escritor Marcial Valladares co gallo do Centenario do seu pasamento. Os poemas van acompañados dunha ilustración do debuxante Manuel Fragoso. Manuel Daniel Varela Buxán, o Patriarca do Teatro Galego Autor: Luna Sanmartín, Xosé Xénero: Ensaio Editorial: Seminario Estudios de Deza Colección: Deza Básicos Páxinas: 222 Tamaño: x cms. Encuadernación: Rústica ISBN: 84-607-1538-8 Descripción: A obra ofrece a estructura clásica de todo libro homenaxe, organizándose en dúas partes perfectamente definidas: a vida e a obra de Varela Buxán, na perspectiva de estudiosos, admiradores e amigos do gran `Patriarca do Teatro Galego’, e unha interesante recompilación documental sobre o seu quefacer teatral. A primeira parte, que se abre e pecha con dous traballos do coordinador, Xosé Luna Sanmartín : «Conversa con Francisco Pillado Mayor» e «Cronoloxía». A segunda, contén traballos de Laura Tato Fontaíña : «Varela Buxán no Teatro Galego», Dolores Vilavedra : «Por unha redescoberta do teatro de Varela Buxán», X. C. García

Lueiro Lemos, Xosé

Loureiro, Carlos

Cultura Menu Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Close Persoeiros das letras Premios literarios Premio de Novela M. García Barros Premiados Novela Xornalístico Poesía Escritores de hoxe Arte: Galería virtual Mulleres valentes Biblioteca municipal Redes Sociais Enlaces externos Loureiro, Carlos Biografía Naceu en Callobre (A Estrada) no ano 1.957. Realizou os seus estudos primarios na Escola Parroquial de Callobre, pasando a continuación ao Instituto de Bacharelato da Estrada. No ano 1.975 comezou os seus estudos universitarios na Facultade de Filoloxía, na especialidade de Filoloxía Románica da universidade de Santiago de Compostela, estudos que rematou no 1.980. Do 1.981 ao 1.983 impartiu docencia en Pontevedra, primeiro no “ Colexio Estudio” da Caeira e posteriormente no Instituto de Bacharelato “ Sánchez Cantón”. No 1.983 aprobou as oposicións de Agregado de Lingua e Literatura Galega e irá destinado ao IES “Manuel García Barros” da Estrada, onde continua na actualidade. Ao longo dos anos formou parte de diferentes asociacións tanto culturais coma deportivas, tendo especial atención na actividade deportiva dos máis xoves. O seu principal eido dentro da nosa cultura será o de sacar á luz a obra anónima e esquecida do estradense Manuel García Barros. Así comezou coa edición da obra AVENTURAS DE ALBERTE QUIÑOI (Vía Láctea, 1.990), esta en colaboración co profesor Xesús Oreiro Pensado, para continuar coa edición, introdución e notas da obra CONTIÑOS DA TERRA (Ed. Xerais de Galicia, 1.999) e coa edición de ENREDOS (Edit.Galaxia, 2.000), DOS MEUS RECORDOS ( Edit. Galaxia, 2.001), da CARTA DA HABANA (Ed. Fervenza, 2.002) e O CEGO DE FORNELOS (Ed. Fervenza, 2.004) de Varela Buxán. No ano seguinte publicará CALLOBRE C.F. DOS ALICERCES A 2.002 (Fundación Cultural da Estrada, 2.003), onde se narra a historia de máis de sesenta anos de existencia deste exemplar Clube estradense. Obras A Estrada. Imaxes para a lembranza I Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Fundación de Exposicións e Congresos da EstradaDescripción:Xunto con outros tres escritores estradenses, elaboran un libro de fotogramas das estampas máis emblemáticas da vila desde finais do século XIX, facendo un percorrido por todo o século XX As falsas confidencias Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Edicións FervenzaDescripción:Tradución e adaptación da obra do dramaturgo francés do século XVII, Marivaux, transgresor dos costumes e estereotipos da época. Peza de enredo, onde non falta a crítica social e moral. Callobre C.F. – Dos Alicerces a 2002 Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Callobre C.F. – Fundación Cultural da EstradaPáxinas: 185Tamaño: x cms.Encuadernación: RústicaISBN: 84-607-8205-0Descripción:Tratase da historia do Callobre C.F., reescrita por Carlos Loureiro dun primeiro relato de Gonzalo Iglesias que abarca temporalmente ata o 1977-1978, data na que o clube se federa e pasa a ser recoñecido a nivel oficial xa dentro do fútbol galego. A partir desta data, a historia xa nace das propias vivencias de Carlos Loureiro que ademáis foi secretario do Callobre C.F. na súa fundación e en etapas alternas durante 17 tempadas. Carta da Habana Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Edicións FervenzaDescripción:Introdución, estudo da obra e edición realizado por Carlos Loureiro. Trátase da única obra teatral de García Barros. Dicionario de escritores de Tabeirós-Terra de Montes Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Edicións FervenzaDescripción:Coidadoso e elaborado traballo de actualización e información de escritores da comarca xa asentados dende hai anos no eido literario, xunto con outros máis novos que non figuraban en anteriores recompilacións. Dos Meus Recordos Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Editorial GalaxiaPáxinas: 193Tamaño: x cms.Encuadernación: RústicaISBN: 84-8288-468-9Descripción:Tratase dunha miscelanea de caracter autobiografico na que García Barros conta, con humor e amenidade, moitos dos casos e cousas que deixaron pegada na súa memoria. A edición é de Carlos Loureiro e nela engadese o apartado titulado Dos tempos idos, que o autor proxectaba que figurase como terceira parte dunha obra mais extensa, na que tamen estarian os Enredos e Dos meus recordos. Narrativa contemporánea. Tabeirós- Terra de Montes Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Edicións FervenzaDescripción:Escolma de relatos curtos de autores e autoras da nosa comarca, contados desde as nosas fondas raíces populares. Poesía contemporánea. Tabeirós- Terra de Montes Autor: Loureiro, CarlosEditorial: Edicións FervenzaDescripción:Distintos poetas estradenses, baixo a coordinación de Carlos Loureiro , cantan diversas temáticas desde o seu máis profundo sentimento.